Türkiye'de iş hukuku, sanayi devrimi sonrası çalışma koşullarının düzenlenmesi ihtiyacıyla gelişmeye başlamıştır. 1926 yılında yürürlüğe giren Borçlar Kanunu ile işçi ve işveren ilişkileri düzenlenmiş, 1936 yılında çıkarılan İş Kanunu ile çalışma süreleri, iş güvenliği ve işçi hakları kapsamlı şekilde ele alınmıştır. 1982 Anayasası ve 2003 yılında yürürlüğe giren 4857 sayılı İş Kanunu, modern iş hukuku normlarını benimsemiş, işçi haklarını ve iş güvenliğini daha ileri seviyeye taşımıştır. Türkiye'de iş hukuku, uluslararası standartlarla uyumlu şekilde gelişmeye devam etmektedir.